top of page

01 : presentation ที่โคตร representation / สุกัญญา สมไพบูลย์

สอนที่รัฐศาสตร์ มธ. รังสิตเต็มวัน แล้วบึ่งกลับมาที่หอศิลป์เพื่อดู “ฉิ่งฉับสลับร่าง” มาถึงใกล้เวลาแต่ที่จอดเต็ม กลับไปจอดที่จุฬาฯ และนั่งตุ๊กตุ๊กมาใหม่ เข้าช้าไปนิด พลาดซัดชาตรีสวยๆ แต่ก็ยังถือว่ามีวาสนาที่ได้ดู

พี่ตั้วฉลาดในการสร้างสรรค์แบบสุดๆ บทดีเหลือเกิน สนุกสนานมาก หัวเราะตลอดเวลา แต่น้ำตาก็อยู่ข้างใน ดูจบได้ปริญญาเอกด้าน empathic communication ที่ผ่านบทละครชาตรีกันเลยทีเดียว

น้องกายรับบทคุณชายฉิ่ง ตอนปรากฏตัวนึกว่าพี่ตั้วแต่งหนุ่ม หล่อมาก และเก่งมากด้วย รำที ร้องทีขยับตัวที เงินในบัญชีแม่ยกสั่นระริกไปหมด

หนูตรี ชโลมจิต รับบทคุณหญิงย่าที่น่าเอ็นดูมาก โดยเฉพาะตอนสลับร่างกับหลาน ใครไม่เคยเห็นพี่ตรีเล่นผู้ชายแบบโคตรแมนต้องห้ามพลาด

น้องเต้ รับบทยายค่อมและไอ้คอก ผู้รับใช้ชายฉิ่งและหญิงย่า ซึ่งต้องเล่นเป็น 2 ตัวและเป็นผู้พูดตรงๆ กับคนดูในทุกสถานการณ์ที่มันอยู่ในใจคนดู

พี่ตั้วก็ออกมาเล่นด้วย แต่เราไม่บอกว่าเล่นเป็นใคร 555 ลูกคู่ทุกคน นักดนตรีทุกคนเก่งมากๆ

มุกตลกมีทุก 2 นาที และหลักการ improvisation แบบไม่ตกท้องช้างมาให้เห็นตลอด คนดูได้เล่นได้มีส่วนร่วม และได้เห็นภาพตรงหน้าสลับกับภาพเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในหัวในรอบหลายเดือนที่ผ่านมา

เป็นภาพแบบ stylisation ที่สะท้อน realism ในสังคมไทย (ที่ surrealism)

เป็นการแสดงแบบ presentation ที่โคตร representation ความจริงทั้งเหตุการณ์ ตัวละคร บทสนทนา ความคิด ความรู้สึกของ generations อันหลากหลายในสังคมไทยจริงๆ

ขอมอบรางวัลบทอัจฉริยะ และนักแสดงมหัศจรรย์ให้ค่ะ คนหนึ่งเล่นเป็นหลายตัว สมกับการแสดงละครชาตรีจริงๆ

127511013_3831446280238836_7047880974503861602_n.jpeg

02 : ไม่ผิดหวัง / สวนีย์ อุทุมมา

ขอชื่นชมทีมงานละคร ​#ฉิ่งฉับสลับร่าง​ ผลงาน​ Tua Pradit Prasartthong งานกลมๆ​ ใช้วิธีเล่าด้วยการแสดงดั้งเดิม​ ประยุกต์​วิธีและการเล่าเรื่องราวในแบบร่วมสมัย​ งานถนัดของพี่ตั้ว​ ไม่ผิดหวัง

03 : งานสไตล์ประยุกต์ / ขวัญชนก พีระปกรณ์

ชอบพล็อตที่ลุงตั้วผูกมาก การจะเข้าใจอีกฝ่ายหนึ่งคือการใส่รองเท้าของเขาตามแบบภาษิตฝรั่ง นึกถึงราโชมอน นึกถึงเรื่องราวอีกหลายๆ เรื่องที่ถ้าไม่จับเข่ากันจริงจัง ก็ได้แต่ยืนคนละฝั่งแล้วเท้าเอวด่ากันแบบฉากแรกในเรื่องเท่านั้น

ชอบความท้าทายในการแสดงสลับร่าง การนำขนบเดิมมาใช้ (ชอบความพยายามหนีบขาของชายฉิ่งมาก 555555) และหญิงฉับแมนมาก คือชอบทักษะของนักแสดงที่แสดงเป็นเจนบูมเมอร์และเจนแซดได้อย่างเนียน วิธีการแก้ปัญหาก็ชัดเจน คือชายฉิ่งในร่างหญิงฉับจะตัดเข้าประเด็นตรงๆ เลย ดูเผินๆ เหมือนไม่ประนีประนอม (คิดถึงมูฟเม้นนักเรียนเลว5555) ส่วนหญิงฉับในร่างชายฉิ่งก็คือ ช้าไว้ก่อน ไม่อยากขัดขาผู้มีอำนาจ ต่อรองไปตามสถานการณ์เพราะมีความกลัวเป็นเจ้าเรือน แต่พอรวมตัวกันก็พอจะต่อกรกับท้าวมู่ทู่ได้ด้วยประสบการณ์ของหญิงฉับและความกล้าใส่เดี่ยวของชายฉิ่ง

คือดูละครในเทศกาลต้องดูลุงตั้วหนึ่งแมตช์ทุกครั้งเพราะเราชอบงานสไตล์ประยุกต์อะ คือรู้ฮาวทูการรำแล้วมันจะดูละครสนุกขึ้น (เหมือนเข้าใจขนบลิเกแล้วจะดูลิเกดอนกิสนุกขึ้น) แล้วยิ่งพูดแมสเสจแห่งยุคสมัยคือความขัดแย้งระหว่างเจนก็ยิ่งอิน 55555555555

แล้วก็ชอบความทลายกำแพงคนดูกับการท่องคาถาสไตล์สองแง่สองง่ามด้วย แสบสันต์ไปอีกกับการบอกว่าท้าวมู่ทู่ไม่คุยกะคนไม่มีเงิน เกลียด 55555555555555

bottom of page